Tomasz Siwiec

Ilekroć myślę o uwięzionych grotołazach, o których ostatnio bębnią media, przechodzi mnie gęsia skórka. Od razu przed oczami mam te wszystkie filmy, w których jakaś grupka ludzi gubi się w korytarzach skał. Brrrrr… Poczucie klaustrofobii, przyśpieszony oddech, panika i strach przed jednym z najgorszych obrazów śmierci. Pure masakra. Trzeba przyznać, że nawet najbardziej wymyślne horrory czasami nie są w stanie dorównać okrutnej rzeczywistości, której (chcąc – nie chcąc), każdy z nas może doświadczyć. W takim przypadku śmiało można napisać, iż hasło „Dzień dobry – wszyscy umrzemy” może się okazać ponurym aktem łaski, który przyjmiemy z otwartymi ramionami. 

Choć szanse maleją, to wciąż mam nadzieję, że uda się ich uratować. 21.08.2019.